4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1318
Okunma
Tutup bir zalime gönül bağladım
Ardı sıra döndüğüm hep boşaymış
Nice nice ağıt yakıp ağladım
Ardı sıra yandığım hep boşaymış
Kendimden çok deger verirdim o’na
Allah düşürmesin vicdansız kula
Yağsın deyi dua ettim buluta
Ardı sıra döktüğüm hep boşaymış
Dilsiz idim beni eyledi hatip
Hemi bi kalemşör hemi de katip
Ben beni o vefasıza kul edip
Ardı sıra gittiğim hep boşaymış
Kul Yusuf der döndüm guguk kuşuna
Öte öte neler açtım başıma
Ölmeden uzandım mefta taşına
Ardı sıra öldüğüm hep boşaymış.
Söz: Yusuf Aslan.
Malatya / Fethiye.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz