.
DEĞERLİ USTA CEMAL SAFİ’NİN TEK HECE ŞİİRİNDEN ESİNLENDİM VE BU ESERİ NAZİRE OLARAK YAZDIM.
BÜYÜK USTA YA BU ŞİİR ARMAĞANIMDIR KENDİSİNE SEVGİYLE ACİL ŞİFALAR DİLİYORUM..



TEK HECE / Cemal SAFİ
Var mı beni içinizde tanıyan?
Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.
Kalmasa da şöhretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor benim...

Bülbül benim lisanımla ötüştü,
Bir gül için can evinden tutuştu,
Yüreğime Toroslar’dan çığ düştü,
Yangınımı söndürmedi kar benim...

Niceler sultandı, kraldı, şahtı,
Benimle değişti talihi, bahtı,
Yerle bir eyledim tac ile tahtı,
Akıl almaz hünerlerim var benim...

Kamil iken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz iken zebun ettim Selim’i,
Her oyunu bozan gizli zor benim...

Yeryüzünde ben ürettim veremi,
Lokman Hekim bulamadı çaremi,
Aslı için kül eyledim Kerem’i,
İbrahim’in atıldığı kor benim...

Sebep bazı Leyla, bazı Şirin’di,
Hatrım için yüce dağlar delindi,
Bilek gücüm Ferhat ile bilindi,
Kuvvet benim, kudret benim, fer benim...

İlahimle Mevlana’yı döndürdüm,
Yunus’umla öfkeleri dindirdim,
Günahımla çok ocaklar söndürdüm,
Mevla’danım, hayır benim, şer benim...

Benim için yaratıldı Muhammed,
Benim için yağdırıldı o rahmet,
Evliyanın sözündeki muhabbet,
Embiyanın yüzündeki nur benim...

Kimsesizim, hısmımda yok hasmımda,
Görünmezim, cismimde yok resmimde,
Dil üzmezim, tek hece var ismimde,
Barınağım gönül denen yer benim...

Benim adım aşk.

Cemal Safi yer ettim...

SEVGİ VE ACİL ŞİFALAR USTA..

Simge, tümce değil; bir tek hece de
Gönül Alfaben de, yüce yer benim
Düğüme dönüştüm çok bilmecede
Yalan, yanlış, eksik, fazla “her” benim

Uyardım ilhamı Şems-in gönlünde
Haslar hası oldu, erbap elinde
Bazen Ney’de, bazen, sazın telinde
Bir döngü de, dönüp duran tur benim

Çoğu zaman, saklı gizli anıldım
Suçlu oldum kalp, hırsızı sanıldım
Rızasız gönülden, dışa konuldum
Şeytanın nefsinde, nice şer benim

Çoğu savaşlara, sebep ben idim
Habil ile kabildeki kin idim
Yasaklara meyil, eden gen idim
Âdem’i günaha, iten har benim

Sevda mı, tutku mu, yoksa belamı?
Vuslatmış Kerem’in küle selamı
Şaire döndürdüm, suskun kalemi
Bazı müşfik oldum, bazı hor benim

Dönemedi, ayak üstü uğrayan
Ruhlara azabım, akıla ziyan
Acıma yenildi, canına kıyan
Ölüm kalım arasında zar benim


Ladese tutuşup, gönüller üttüm
Akılları hicran, yelinde güttüm
Divane, derbeder, meczup büyüttüm
Yunus gibi, nice Velim var benim

Yaşayanlar iyi ,bilir tutkumu
Baki kıldım, her gönülde utkumu
Mecnuna yurt ettim, çöldeki kumu
Yüreklerde, adı saklı kor benim

ALİYE UYANIK.
Utku:Zafer