YUNUS OLDUMEğildim toprağın sesin(i) dinledim, Duydum karıncanın âhın(ı) inledim, Ne sabırlar varmış hiç bilemedim, Pişmeden sırları ben çözemedim. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. İnleye inleye suyum(u) taşıdım, Sudaki balıkla arkadaş idim, Yârimin gözünden akan yaş idim, Kâbe’nin yanında kara taş idim. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. Araya araya arıyı buldum, Arı kovanına misâfir oldum, Arıdaki aşkı görüp kavruldum, Peteklerde gerçek şahit ben oldum. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. Gök yüzünde uçan kuşun kanadı, Çırptıkça kanadı(nı) alır muradı, Gönüllerde saklı o güzel adı, İbadetle boyun eğip tanıdı. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. Saman gibi kara yelde savruldum, Dövüle dövüle teştte yoğruldum, Kor ateşin kucağında kavruldum, Lokma lokma gönüllere sunuldum. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. Yaratılan her çiçekte öz buldum, Dertli gönüllerde gören göz oldum, Meclisinde dostun dile gelip söz oldum, Yâr göğsünde yana yana köz oldum. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. Yunus gönlün(ü) verdi Yüce Çalab’a Meyil etmez oldu dönen dolaba, Doldu, taştı, sığmaz oldu dar kaba, Hâlde gerçek, çölde döndü serâba. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. Gönülde aradı, gönülde buldu, Yıllarca Taptuk’a pervâne oldu, Yandıkça odunda dîvane oldu, Gül fidanı idi, ne güzel kuldu. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. “Bir ben vardı bende, benden içeri,” Kalp kapısı açık tenden içeri, Yeter ki sen gel gir, senden içeri, Yunus bendim, ben Yunus’tan içeri. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. Yunus(un) hikayesi bu sözle bitmez, Aşk olmayan kalpte dumanlar tütmez, Gücümün üstünde dermânım yetmez, Sabır küpü doldu kantarlar çekmez. Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus, Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus. |
Eğildim toprağın sesin(i) dinledim,
Duydum karıncanın âhın(ı) inledim,
Ne sabırlar varmış hiç bilemedim,
Pişmeden sırları ben çözemedim.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
İnleye inleye suyum(u) taşıdım,
Sudaki balıkla arkadaş idim,
Yârimin gözünden akan yaş idim,
Kâbe’nin yanında kara taş idim.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
Araya araya arıyı buldum,
Arı kovanına misâfir oldum,
Arıdaki aşkı görüp kavruldum,
Peteklerde gerçek şahit ben oldum.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
Gök yüzünde uçan kuşun kanadı,
Çırptıkça kanadı(nı) alır muradı,
Gönüllerde saklı o güzel adı,
İbadetle boyun eğip tanıdı.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
Saman gibi kara yelde savruldum,
Dövüle dövüle teştte yoğruldum,
Kor ateşin kucağında kavruldum,
Lokma lokma gönüllere sunuldum.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
Yaratılan her çiçekte öz buldum,
Dertli gönüllerde gören göz oldum,
Meclisinde dostun dile gelip söz oldum,
Yâr göğsünde yana yana köz oldum.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
Yunus gönlün(ü) verdi Yüce Çalab’a
Meyil etmez oldu dönen dolaba,
Doldu, taştı, sığmaz oldu dar kaba,
Hâlde gerçek, çölde döndü serâba.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
Gönülde aradı, gönülde buldu,
Yıllarca Taptuk’a pervâne oldu,
Yandıkça odunda dîvane oldu,
Gül fidanı idi, ne güzel kuldu.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
“Bir ben vardı bende, benden içeri,”
Kalp kapısı açık tenden içeri,
Yeter ki sen gel gir, senden içeri,
Yunus bendim, ben Yunus’tan içeri.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
Yunus(un) hikayesi bu sözle bitmez,
Aşk olmayan kalpte dumanlar tütmez,
Gücümün üstünde dermânım yetmez,
Sabır küpü doldu kantarlar çekmez.
Gel kalbime yerleş, kalp senin Yunus,
Abdal Yunus, dertli Yunus, can Yunus.
Muzaffer KÖNDEL (muzafferkondel)
Şiiriniz güzel olmuş, duygusal ve akıcı değerli dostumu kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.