bitiş
Bu kadar yalnız olunmaz ki
Gece, bu kadar karanlık olunmaz… Sus yüreğim! sus da iç Artık ses etme hiç Önemi yok, ayyaş bilsinler beni Kimse bilmesin neden içtiğimi Bir ben bir de zaman sarhoş Karanlık ancak o zaman hoş… Bir nefes aldırmaz mı gördüğümüz gün Sebepsiz yaşanan ölümlerin üst üste geldiği gün Gözler altına mor halkalar çöker Sanki kan çanağına döner Bir el ararsın tutacak Seni bataklıktan çekip çıkaracak Zaman kahpe bir düşman gibi çullanır o zaman Kapanır bütün kapılar dilediğinde aman Sesin boğulur karanlığın içinde Ellerin, avuçların hançerinde Dünya döner son hızla Asla arkana dönüp bakma Bakarsan eğer Gözlerin dolar, ellerin titrer Şimdi Giy beyaz elbiseni Kucakla içindeki seni Sil artık gözlerini Pamuklara sarıp yüreğini Zamanlardan kurtar seni Dinle huzurun sesini Hisset yüzünde rüzgarın nefesini bil ki şimdi! Kayıpsın, Yitiksin, Karanlıksın, Zamansız, Amansız, Elsiz, Ayaksız, Tek gün Son düğün Son ölüm |