BOZACI-ŞIRACILAR
Ben ne insanlar gördüm tam bozuk paraydılar
İki yüzleri vardı bir yazı bir de tura Beyaz gösterseler de kalpleri karaydılar Benzerlerdi zararlı, kötü huylu bir ura Yıllarca dostmuş gibi aramızda gezdiler Kötülerle bir olup iyileri ezdiler Gösterip yüzlerini ortaya atıldılar Maskenin düşmesine ’kim bunlar’ demem yetti Birinin yazdığına diğeri katıldılar Bozacı şıracıya yine şâhitlik etti Bir zaman bunlar bana sözde dost ve candılar Ama sahte alkışın büyüsüne kandılar Yalandan birbirine şakşak tutar elleri Menfâatçi dostlara bunlar en güzel misâl Takkeleri düşecek, görünecek kelleri Bir gün gerçekleşecek doğrular ile visâl Çıkarlar çatışacak, çarklar dönecek terse Çok fazla gizlenemez eğer niyetler şer’se Onlar pohpoh hastası, sever övgü yazanı Eleştireni tutup tavana çengellerler! Hemen kulis kurulur, kaynar cadı kazanı Medenîce tartışmaz, ânında engellerler Onlar inat etse de yanlışlardan dönmeye Yalancıların mumu mahkûm bir gün sönmeye. . |