KORKU MEŞALESİ
Korku meşalesi alev almış yanıyor
Kısa bir süre için sönmüştü.. Zamanını beklemişti yanmak için Tutuştu yanıyor bedenim Ya bir daha dönmezse.. Aramazsa.. Ya tekrar dönerse Ararsa... Yanıyor alev alev yüreğim.. Bir mengene içinde vücudum Özlem almış başını gidiyor.. Nereye kime gidiyor belli değil.. Sevgili kim? Nerede? Geceleri hayalet olup geliyor.. Korku, özlem, hasret oluyor.. Sarıyor sıkıca sahiplenircesine... Güzndüzler yaşanmamişcasına boş Geceyi bekliyor olaylar.. Rüyalar kaybolup gidenlerle dolu... Biri ağlıyor uzaklarda bir yerlerde.. Kulaklarımı kapatıyorum Duymamak için o hazin hıçkırıkları.. Nereye kadar... Ne zamana kadar... Hayaletlerle savaşıyorum her gece.. Kimisi bağırıyor,kimisi ağlıyor.. Kimisinin içi kinle dolu.. Kim bunlar... Ne istiyorlar...... Onlardan çaldığım zamanımı.. Vermek isterdim, sermek isterdim Onlara şu boş ömrümü.. Nerede.... Ne zamana kadar.... Eller sallanır çekip gidenlere Eller kaybolur boşlukta.... Diz çöküyor kıbleye bir beden.. Elleri kaybolmuş el açamıyor... Yüreğiyle seslenmek istiyor Yürek yok yerinde, bir boşluk kalmış.. Haykırmak istiyor avazı çıktığı kadar Dudakları yok yerinde çlınmış... Boş kalan göz çukurlarından İki buz parçası damlıyor yere.. Göl oluyor, sonra sel oluyor.. Siliyor mazide ki her taşı.. Korku meşalesi alev almış yanıyor.. Kısa bir süre için sönmüştü.. Zamanını beklemişti yanmak için.. Ayvazım DENİZ |
Onlar bizim kadınlarımız...
Tanı onları
Yüreğine sağlık senin