Affettim Seni
Gitti,
ve aşk bitti, pembe repliklere aldanıp gitti başka baharlara, tenimde hissettiğim teninin, ihanet nutukları sardı dört bir yanı, ardından dökülen gözyaşlarımın kavgası var, ıpıslak yastığım. Bitti, ve aşk bizden gitti, adana kaldıramadı bitişimizi, sindiremedi gidişini, sen yoksun içinde, biz yokuz. Üşüyorum, sarılacak kimsem kalmadı, üşüyorum sensiz, üşüyorum ve canım yanıyor, nefessiz kalıyorum. Gidişini seyrediyorum her adımda biraz daha ben ölüyorum, zamansız gidişine. Düşünüyorum da boş yere mi uzaklıklar girdi aramıza, umarım değmiştir gittiğine, ya da, ne gerek vardı sensizliğe, ben sana alışmışken, ne gerek vardı ölümü saklayan bir ayrılığa, üşüyorum ne olur dön, mevsim kış sensiz, dayanacak gücüm kalmadı, ö(z)lüyorum. Bittik, ve biz bittik, sakladım günahını sevabını dudaklarımda, git hadi, kaç harf gidebilirsin ki uzaklara, ıslak kirpiklerim ardından kapanmadı, dilim lal kesildi her gece, uykusuz gecelerde seni andım hep, kalemim kağıda sen kusuyor her seferinde, ve ben, her gece uykusuz halimle yalvardım tanrıya, o denli sevdim işte, ben aşkımı helal ediyorum, sen affet. Erkan Ipek / Affettim Seni |
"Sana bakarken masallar yazardım ben, seni dinlerken, sana dokunurken, her harfinde bir düşü saklayan masallar yazardım. Kimse bilmezdi. Sen de bilmezdin. Kirlenmesin diye söylemezdim. Bazen söz biter Acı kalır içinde Gecelerin de geçmez olur
Gündüzlerin de Sonra bitti.
Ansızın bitti. Sen gidiyorum dediğin an bozuldu düşlerim. Beklemediğim bir zamandı, eklemediğim bir cümleydi, belki onun için bu kadar yaktı canımı. Kimselere dokundurmadığım düşlerimin üzerine basa basa gittin. Kirlendi düşlerim. O kadar çoktu ki sana biriktirdiklerim, sensizliğinde bitiremedim. O kadar çok sevmiştim ki seni, sevmekten vazgeçemedim.
Oysa sen bitirdin.
Oysa sen vazgeçtin.
En Gitmez dediğimdin
Gittin..
Sen
Gittin."
böylesi güzel bir şiire ses olmak mutlu kıldı....
saygımla