REBÎULEVVELBilinmek istedi evvel emirde Her taraf nur kaplı, yalnızdı bir nur Padişah o idi, şanlı vezirde Bir tutam nur aldı, dedi bu sır nur Adını Muhammet Mustafa koydu (s.a.v.) On sekiz bin âlem o nurla doydu. Cümle eşya, onun, özünün özü Zerre eksilmedi, hala o gür nur Asuman tam tekmil, görünen yüzü Sonra olanlardan, âlâ o gür nur Kâinat ismini öğrendi, duydu İns-ü, Cin, Melekût emrine uydu. Rebîulevvel’di, nisan sabahı Yeryüzü mest oldu, her taraf pür nur Yıkıldı, kayboldu küfrün siyahı Esti meltem yeli, püfür püfür nur Şarktan, garba cehlin, burçları göçtü Meşhur şairlerin, dilleri sürçtü. O gün, bugün her şey, bir başka güzel Aşk nerde var ise, orda bak gör nur Sevinç, neşe, sürür tek ona özel Kalp, ruh, sır, hafi’ye, ara bul sür nur Ahfa, letâifin en uç noktası Böyle kemal bulur nurun kotası… Salih Yıldız…26.01.2012 . |
Yüreğinize sağlık.
Tebrik ve saygımla...