NİŞAN
Suların uzak denizlere vardığı yerde
Uçsuz zamanlar çiçeği Lanetli zakkum Sağıyor yitirilmiş maviyi ıtırlardan Yüzüm bulutlara boyanıyor Ey çocuk aklım Savruk bir yağmur sonrası İçe kapanış Duyarsızlığı sürüyor üstümüze Sekerek bir küfürden geçiyor pırıltısı Ne yağmur duyuyor sesi Ne pencereler Her şey yarım yamalak Yarım yamalak sevi Bir kadın köpeğini salıyor özgürlüğe Koşup bütün zamanlara sağıyor sevincini Gizemli perdeler sarmalıyor evi Tanığımdır yaşlı çam Sarmaşık sömürgesi Hayatı savunan nefesin nefesimde Bir sese nişanlıyorum solgun bir sesi Yalnızlık bakıyor aynadaki resimde |