KARİYE
Teninde doğum fırtınaları
Gölgesi durgun suda uyuyor ulu çınar Uzak umutlar süzülüyor usundan Prizmasından tarih geçiyor Gün güle değiyor hüznünün gergefinde Gamdan örülmüş bir tülün ardında elin Süt ve gümüş sim ve ipek Tutuşuyor özlemin penceresinde Bin yıl ötelerden bakıyormuş gibisin Altın demir ve kobalt pırıltısıyla Derin lacivert bir göğe yükseliyor Sunakları ellerinde binlerce esin Bak bu sensin billur ışığı sesin Bu senin giysilerin kıvrımlarıyla susan Sanki biz kariyede bir mozaik bahçesiyiz Buhurdan ve şamdan ve tütsü ve ayin olan |