şehr-i adamsen ekmeğin susam tanesi sıcağın ılık teri kış vakti üşüyen bedenim dinle hayatın üryanlığı vurmuş kendini sokağa firari planlar kısrak vari esiyor rüzgarını oysa kaldırım üstü rüyaları vardı yarım yamalakta olsa çocukça sevinci ergen hisleri ve hepsi bitti aslında her bitişin bir doğuşu olur bu sefer yok çünkü bilet tek kişilik şehir küstü gözlerime çirkin özeliklerini çarpıyor suratıma parça parça hoyrat sezgileri dumanı üstünde ki kirli seması martıları ilk defa aç malasef gevrek simiti sona söz verdi ağlak sesleri kabus gibi ey şehir yağmurun nerde peki? uyan rüyam bak sabah doğdu doğu sırtlarına hadi al gel poyrazı düş üstüme inme misali dargınlık kin zulmüne ezilmesin bilirim ki gam olmazsa mesudi parçalar çalmaz ne olur beni benle bırakma o vakit ağlıyor sezen peşinde iğneli aşk-ı inan bu şehre güvenme çelmesi çok acı..... lamour. |
şiirlerinde
şiir var.