G Ö N Ü L
Gönlümü dindirse akan göz yaşım
Heybetli bakışım mızraptır kaşım Âh rabbin emirleri olsaydı işim Düşünme dünyayı el olur gönül Eşe dosta tebessümle gülmedim Ömür bitti gençliğimi bilmedim Yıllar geçti ben kendime gelmedim Düşünme dünyayı el olur gönül Yerler gökler anlatılmaz bir zaman Tefekkür e daldım hallerim yaman Yalvarıp Rabbimden diledim eman Düşünme dünyayı el olur gönül Osman ım nefsine aldanma sakın Nefesim kesildi ecelim yakın Ölürde gidersem şu işe bakın DÜşünme dünyayı el olur gönül Osman AKSOY |