3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
989
Okunma

önceleri,
hep seni anlatırdı,
giittiğimde bir köşesine çekilip,
oturduğum restoranın duvarları..,
sonraları yaşadığımız mutlu günlerden,
bahseder olmuşlardı az biraz...
o’da çok kısa sürdü,çabuk bitti mutluluğumuz.
şimdi oturupda dinlemeye başladığımda,
sadece beni anlatıyorlar.
hep yüzümdeki çigilerden,
saçlarımdaki aklardan bahsediyorlar.
ne çabuk yaşlanmışım ,
diye derin bir iç çekerekden konuşuyorlar ben’den.
bahçesindeki salıncakta sallanan
çocukların arasında olacaktı benimde torunlarım.
berabermi sallayacaktık onları diye
düşünmedende alamıyor insan kendini.
hep bu salaş lokantaya gelip de,
iki kadeh içmeye başladığımda..
hasan kaya..:/mersin
,
,
5.0
100% (2)