Çocuk ve Ağaç
Çoçuk, çok sevdi ağacı...
Verirdi ona, her kış Çiçekleri olaydı! Ağaç, çok sevdi çoçuğu... Öperdi atın saçlarından Dudakları olaydı! Ve ona öptürmek için, Eğilirdi yerlere kadar; Yanakları olaydı’ Dökerdi önüne hepsini Gümüşten, altından, sedeften Oyuncakları olaydı! Ve çoçuk gittikten sonra, Böyle kalır mıydı ağaç? Ne olurdu onunda Bacakları olaydı, Ayakları olaydı! |
yeşerir mi yeniden ağaçlar..
gitmesin
böyle kalmasın kalmamalı ağaçlar.
ayakları yoksa da kökleri var ya...