İan Anderson İçin Prelüd
Bir aşkı şiddetlendirmek olabilir mi
Bir sesi, bir bakışı, bir sarılışı Ayaklarımız yerdeyken ama, suda Ya da salda gidiyoruz ırmak ağzına Ağız dediysek o da bir çağrışım, içinde Hurma kokusu bir dil taşıyan, gökdil Gözlerinin renginde bulutlar gibi Durmadan yer değiştiren, ama yürek Bulur ya diğer yüreğin atışını, hızla Kırk yıl, kırk yıl sonra döndüğünde Çocukluğunun kentine, ayak nasıl Bulursa kendi yolunu, kuru dere yatakları Yasemin kokusuyla bulayıp alnını, aynı Rengin peşine takılırsa, keşfedememişti O an’a kadar onun o olduğunu, güzelleme Varlığını kaldırsın yataktan, sabah Serinliğinde ıslak verandada, çıplak Bedenden taşan ısıyı emdirsin taşlara, Tiz ve ince bir anı gibi akıyorsa da yaşam Neden peşinden gideriz adımlarımızın İzlerimizin, bizi önümüzde takip eden? Önümüzde takip eder adımlarımız bizi Flütünün ezgisi gibi ve çaldığında kavallı Ne zor, ne zor büyüsünden kurtulmak Bir aşkın, bir aşkın, bir aşkı anar gibi Pespeşe taşlar, dokunuşlar, oynak bir kızın Topuğu kaldırıma basan, tozlu, sevgili Geceleri göğsümüzde seken, göğüsleri Basma entari altında iki tomur, baharat Küpesi gibi zümrüt gözleri, çıplak Bedenimize dikilir, kuru otlar arasında kendi Aranışını gerçekleştirir, inşaat tahtası oyun Dansederken, kendi parçalarını tutacak çiviyle Anılarını pekiştiren, anıların ve acıların çivisi Şimdi senin ezgin nasıl da iyileştirir Yarayı, bazen takılıp ardına imamla rahibin Kendi çarmıhını taşıyan bir mesen: Ey Halk, siz dilencilerim Koparıp parçalarımı Ruhumdan, sadakamı sunuyorum size, işte Sizi öldürecek küçük ezgi, minik nota, arsız Motifi tüm bir yaşam bestesinin: Aşk |