Deli miyim Bilmem…
Bir düşün peşinden koşacak kadar
Deli miyim bilmem, koşarım işte… Belki obur gönlüm, belki de kader, Bir gülün aşkıyla coşarım işte… Sevda denilen şey, derin bir kuyu, Durur akıl-fikir, kurur beş duyu. Hudutsuz dağlara salıp uykuyu, Geceyi bir ayda aşarım işte… Zerre ihtimale, bin ümit ekle, Kapalı yolları bekle de bekle… Gerçeğin üstünü örtüp dilekle, Hayal âleminde yaşarım işte… Gönlümün özlemsiz bir anı yoktur, Aşktan gayrisine dermanı yoktur. Bilsem de, vuslatın imkânı yoktur, Coşkun seller gibi taşarım işte… Bahardan bihaber muhabbet bağım, Kalmadı, eridi ciğerde yağım. Tüketti mecali, elim-ayağım, Düz yola yürürken düşerim işte… Gönül karşısında biçare kaldım, Bitimi meçhul bir rüyaya daldım. İşimi-gücümü askıya aldım, Ettiğime ben de şaşarım işte… Gelmedi bir türlü sevinç sabahım, Katlandı yıllardır, gün be gün ahım. Affeylesin Rabbim, varsa günahım, En nihayet ben de, beşerim işte… Veli BOSTANCI |
mecnun Leylanın, Ferhat şirinin, Arzu kamberin ardında koşmadılar mı?
Bırak deli desinler, onlara da deli diyorlardı.