Kronik aşkımdan firar ettiğim bir gece
Tekrar tekrar işledim anıların bütün suçunu
Adından uzaklaştıkça aklım
Gözlerin gittikçe yüzümden uzaklara
Kokunu hissedemeyecek kadar köreldikçe benden
Ellerini tutamayacağım bir diyardan
Yatağıma kadar sokulduğunda yüzsüzce
Şizofren bir takıntının kapılarını araladın
Çarptığın bütün kapıların ardında bırakıp
Vasiyetini, yokluğunun bütün hisselerini
Hapsettiğin ruhuma, eşkâli tanımlanamayacak
Bir katilin namlusuna, çevirdiğinde alnımı
Haczettin canımı
Ve katlettin, bütün günahları yıkarak boynuma
Esareti hükmettin
Aldatılmış bir hikaye bıraktın yürüdüğümüz yollara
Ve bütün kaldırım taşlarına, yürümeyi haram ettin

Bir adam bıraktın ardında
Adını anamayacak
Gözlerine bakamayacak
Ellerini tutamayacak
Kokundan dahi mahrum bir adam

Murat İnce