Bir Günün Sonunda Arzu
Yorgun gözümün halklarında
Güller gibi fecr oldu nümayan, Güller gibi...sonsuz, iri güller Güller ki kamıştan daha nalan; Gün doğdu yazık arkalarında! Altın kulelerden yine kuşlar Tekrarını ömrün eder ilan. Kuşlar mıdır onlar ki her akşam Alemlerimizden sefer eyler? Akşam, yine akşam, yine akşam Bir sırma kemerdir suya baksam; Üstümde sema: Kavs-i mutalsam! Akşam, yine akşam, yine akşam Göllerde bu dem bir kamış olsam! fecr olmak = tan yeri ağarmak nümayan olmak = ortaya çıkmak nalan = inleyen kavs-i mutalsam = tılsımlı yay 1921 |