BİR SEN DUYMADIN
Ayrılık kurşun gibi saplandı yüreğime
O kurşun sekip talan etti ortalığı Dağlar denizler oynadı yerinden Börtü böcek ağladı benimle Bir sen duymadın bir sen Yıldızlar semadan üzerime döküldü Güneş günlerce batmadı Fırtınalar utandı sevgimden Gök yarılıp yağmur oldu Bir sen duymadın bir sen Bazen sehere açtım bağrımı Bazen güneş kavurdu bedenimi Sevdanla kutsadım çiçekleri Hepsinin şifasını yüreğime sürdüm ben Bir sen duymadın bir sen Sustum adını haykıracağım her an Kimse duymasın istedim Her defasında ele verdi gözlerim Anladılar isyanımı gözlerimden Bir sen duymadın bir sen Gözlerimin onu sev dediğini Yüreğimin söz dinlemediğini Dünya âlem hissetti Haz duydular sevgimden Bir sen duymadın bir sen O türkülerdeki kadın sensin O şarkılardaki senin adın Seni yarattım her nameden Uyumadım dinlemeden Bir sen duymadın bir sen Eski bir şarkı düşmez oldu dilimden “Bakmıyor çeşm-i siyah feryade Yetiş ey gamze yetiş imdade Gelmiyor hançer-i ebru dâde” diyen Bir sen duymadın bir sen Yıllar ağarttı telleri Belki ömrümün son demi Ölüm yakın besbelli Toprak tutmuş ellerimden Bir sen duymadın bir sen Hani beraber yaşlanacaktık Hani gülecektin bastonuma Hani hiç ayrılmayacaktık Artık ihtiyar bir aşığım ben Bir sen duymadın bir sen MEHMET FİKRET ÜNALAN |
Belki ömrümün son demi
Ölüm yakın besbelli
Toprak tutmuş ellerimden
Bir sen duymadın bir sen
Hani beraber yaşlanacaktık
Hani gülecektin bastonuma
Hani hiç ayrılmayacaktık
Artık ihtiyar bir aşığım ben
Bir sen duymadın bir sen
yüreğinize ve emeğinize sağlık kutlarım çalışmanızı
kaleminiz daim olsun selam ve saygılar