YİNE AKŞAM OLDU
Yine aksam oldu
Sensız bır yaprak daha düştü takvimden Kavuşmakmı muamma Kanayan yaralarımda buldum ben dermanı Yoklugunda buldum seni ... İkindi güneşi gibiydi yoklugun Öyle sessiz ve derinden Güneşin doguşun daki gibi Gelmeni bekler gibi ... Yoklugun hasretimdi Yoklugun kasvetimdi Yoklugun zindanımdı Yoklugun sensizlikti |
yokluk hiç bu kadar anlamlı olmamıştı belki de..