YASAK
Kalbim sevgiden uzak demir perde ülkesi
Öyle sorgu sualsiz içeri girmek yasak Kabul etmiyor artık olur olmaz herkesi Peşpeşine nasılı niçini sormak yasak Kadir kıymet bilmezler inim inim inletir Vefasız sevgililer sıkıntıdan terletir Hoyrat eller zedeler şer ayaklar kirletir Çiçeklerle bezeli dalını kırmak yasak Çabalama boşuna sahibi olamazsın Gizledim bir kuytuya arasan bulamazsın Kapısında adı yok zilini çalamazsın Kararname çıkardım adını vermek yasak Kavrulup küle dönsen yansan da ateşine Olmayacak dua bu ne düşersin peşine Aramaya emir yok hadi canım işine Polis olsan ne yazar izini sürmek yasak O şimdi mutlu mesut rahatının derdinde Uykusunu uyuyor kafdağının ardında Özgür kendi halinde bilinmezler yurdunda Değil ki karşılaşmak aklını yormak yasak Gölgesi de görünmez pencerenin camında Suçluydu kilitledim şimdi mapus damında Müebbete mahkümdür ömrünün tamamında Mahşer gününde bile yüzünü görmek yasak |