Hicranın demliğinde bir kış sabahıZaman dudaklarım(n)da bıraktığın boşluğu zapt etmekte dolduracak neyi var ki yırtık ceplerinde? sözcükler darmadağın. Hicranın demliğinde bir kış sabahı pas tutmuş kalem ve her harfinde bir âşık’ı avuçlarının arasına alan Azrail kan revan içinde yüreğim(n). hangi kağıt beni dile getirmeye cesaret ister şehr-i İstanbul? cam kenarı burukluk yanı başımda . Coğrafyanın tuzlu suları son nefesini vermekte İstiklâl caddesine bıraktığım, senli cümleleri toplamaktayım. sensizliğin acıları demirlenmiş çoktan Eminönü’ne attığım her adım ’sen’ kadar uzaklığa götürüyor, bedeni Haydarpaşa yine kum saatinden akan zamana kanıp gidiyor ardında beni de yaka paça sürüklerken Marmara son kez vaftizler içimdeki küçük kızı ıslak kirpiklerime dayandı yalnızlık ölüm misali tıp oynuyor. velhasıl bendeniz yine sana hasret yine tuzlu sularımda Nuh olmaya niyetleneceğim. gordion 16/01/2012 |
yine tuzlu sularımda Nuh olmaya niyetleneceğim.
LAYIĞINI BULMUŞ BİR ŞİİR
TEBRİKLER