Son GeceMühürsüzdü gecelerin dilekçesi, Elinde susamışlığına isyanıyla araladı hüznün sularını Bir damla daha içti kana kana Kırılmışlığındaki minik yara izini öptü ilkin, Ellerinde solmaya yüz tutmuş kasımpatılarıyla Ayağına yapışmış ökçeli anılardı tökezleten, Her adımına bir çelme ve barikatlar yoluna Tiz çığlığı duyuldu, ölümün, Ilık nefesiyle yaklaşmaktaydı firari yalnızlık Ayrılığın soğukluğu sardı çevresini, Ürperdi karanlığın etkisinden kurtulmadan. Bir not bırakmalıydı belki Ya da belirsizlikler, bu gününe dair, Herkes bir şey çıkarmalıydı payına. Parmak uçlarında yürüdü, duşa doğru, Damlalar ıslatırken bedenini, o çığlığını yutkunup sustu. Ellerine baktı, gözlerini yumdu. Kirlenmişliklerinden arındırıp, yorgun bedenini, Geceye bıraktı masumluğunu. Bir tek vedasını esirgedi geçmişinden. Bir de geleceğe dair umudunu. Halsiz bedeni sallanırken ipin ucunda, Kaybolmuş sandığı ruhu, Çoktan yerini bulmuştu. Bir başlık atıldı manşetlere, Kim çaldı bunun çocukluğunu? |
SOLUKSUZ OKUDUM KEYİFLERİMDE...
SEVGİYLE...