katarakt
bugün canım sıkılıyor
tıpkı dün gibi... yatarken seyrettiğim son perdesi henüz bitmemiş gün doğar, kaldığı yerden devam eder bıkkınlığın hiç bitmeyen hikayesi bir suçlusu var mı bilemem ya da geçerli bir bahanesi... suratımda bir şamar, sıkkın, bezgin ve mahmurluğun daralan cenderesi kapanır, büzüşür, tükenir ciğerim ılık, titrek, soluk benizli nefesi yutamam, yutkunamam araftayım bir başıma, ne bir yolcu, ne de emaresi yok mudur bir bileni, ilacı ya da çaresi söner ruhum ve ayaklarıma kapanır yüzüme düşen karanlığın ifadesi pencerenin kenarından bakarım gözlerim ışıksız, bir katarakt tedavisiz, usul usul iniyor kara çaputtan yapış yapış perdesi... 14.01.2012 |