Çığlığını Tırmalar Dil
yadırgar sıcağını zemheri soğukları
el tutamaz yeli/el üşür. küf kokar kıyılarımın suları kokar seni ses ıslatır teni boyun eğmez ıslaklığına duru camları pencerelerimin buğulanır göz kirlenir söz azarlar uzanan eli azarlar hevesini yüreğin boşanır geceden hüzün suskun çiçeklerin bahçelerine kapanır demir kapısı gözün çığlığını tırmalar dil eşelenen külün yazar özgeçmişini yüzün uç verir çıbanı habis ayrılıkların bilinir amansızlığı bilinir zamansızlığı duyurmaz acıyı bedene yüreğin cansızlığı aman demez/aman vermez dilimin ucuna gelip gidene 10.08.2006 Demir Mutlugil |