aynı şehir, aynı yüzler
herşey yerli yerinde eskisi gibi,
kayboluyorum bir anlık,
sokakların tanıdık,
yağmur sonrası heryer toprak kokuyor.
acele kaçışlar,
hızla yürüyen adımlar,
çocuğunun elini sımsıkı tutan anne,
bakkal amca....
hiç değişmemişçesine,
herşey nasılda yerli yerinde
koşup koşup oynadığımız park,
düşüşlerimizde dizlerimizin kanadığı,
senin bana benim sana gülümseyişlerimde...
erik çaldığımız yaşlı teyzenin bahçesi,
yeniden yeniden yaşıyorum herşeyi,
hiç büyümemişçesine, buraya hapsolmuşçasına.
eksik birşeyler var gündüzümde,
şehrim aynıydı,
sokakları, caddeleri, bakkalı...
yıllar sonra aşındırdığım bu şehirde,
sen yoktun, biz yoktuk
ne umuştum ki geri gelmekle
eskiye dair unutmaya yüz tuttuklarımı anımsamaktan başka,
küçükte olsa canım yandı,kalbim sızladı
gittiğim günü hatırladım, kolay olmamıştı
sebepsiz, niçinsiz gitmekti benim ki...
yağmurda güneş açmak
neden gelmiştim,
neden yıllar sonra çalmıştım şehrinin kapısını
neyi bekliyordum ki,
yeniden bir olmayı mı, ummuştum
sebebini bilmiyorum gelişimin
nasıl geldiğimi bile bilmiyorum,
senin olabilme ihtimalin mi getirmişti beni,
neden sendin peki
onca sevgi arasında
bir başkası olabilecekken
neden yıllar sonra bile sendin,
neden sende kalıyordum,
bitmeyen bitmesini istemediğim rüyyam olmaktan çık artık,
tüm yaşananlar gerçek olsun
biz gerçek olalım
şehrimizde kaldığımız yerden,
yeniden, en baştan,başlayalım
iki yabancı olmaktan,
iki ayrı yerde olmaktan,
bırakalım herşeyi ,geride
şehrimizdeyim
senin şehrinde
gelmeni bekliyorummm
seni hala seviyorummmmm