Dört hata beş senem geçti onunla, koca bir çınardı o devrilmesi mümkün olmayan,her an nutuk çekmeye hazır, herkes aynıydı onun gözünde, kimse inanmak istemese de o herkese aynı davranırdı. Kayırdığını söyleyenler olsa da o bunlara hep aldırmayın derdi. Kollarını aniden omuzlarıma koyar hem yürür hem de konuşurduk, babam değildi, ailemden de değildi, bana en uzak biriydi, en bocaladığım an, kararsızlıklarımda, sevincimde, üzüldüğümde hep gizliden gizliye destek olan gölgemdi o benim. İyi kötü tüm nazımı çekebilen beni asla ama asla kırmayan, başkalarına karşı beni hep iyi olarak gösteren koruyup kollayan, yanlışlarımda yanlış yapmamı engelleyen, bana sonsuz güvenen, ilklerde olmamı sağlayan kısaca beni ben yapan tamamlayamadığım parçaları bende birleştiren, güçlü, kararlı, cesur olmamı sağlayan. Ona hakkımı ödeyemem onunla pek hoş karşılaşmamıştık, ayrılığımızda öyle oldu, herkese kızgındı, ama bana daha çok kızgındı , gözleri “ ben sana böylemi öğrettim” diyordu, böyle olmasını istemediğimi biliyordu ama kırıldı onu hayal kırıklığına uğrattım, o beni affetti ama ben kendimi affedemiyorum.üzgünümm 

Sözler, cümleler kifayetsiz kalır onu anlatmaya,
Gerçek ile hayal arasında,
Görmediğim diğer yanımdı, o
Beni benden eden, gizli mutluluk kaynağım,
Çözemediğim hayat sırrım,
İyi kötü bütün nazımı çekebilen,
Kendinden bahsetmezdi kalabalıkta,
Sırlarla doluydu,
Her an her dakika bir sürprizle karşı karşıya bırakırdı,
Kızgınlığını, öfkesini gözleriyle anlatırdı.
Yıkılması mümkün olmayan koca bir çınar,
Beni ben yapan,
Diğer yanım demiştim ya,
Sahi diğer yanım mıydı?
Bu kadar güçlü, cesur, başarılı
Şefkat dolu…
Beyaz ve siyah onun rengiydi,
Taviz vermezdi hiçbir şeye,
Kocaman bir yüreği,
Umut dolu kalbi,
Hayatına girmek kolaydır,
Ama kanatlarını yalnızca en sevdiklerine açar,
Bitmesi mümkün olmayan bir roman,
Yaşanmasına doyum olmayan kişi,
Öğretici,
Uyanmak istemediğim bir rüya,
Hiçbir kalem onu yazamaz,
Hiçbir yaprak onu bitiremez,
İnsan su olmadan nasıl yaşar,
O benim hayat suyum,
Ezberimde kalan son hayat rehberim
Öğrettiğin gibiyim,
İki şey dışında,
Seni kırdım ve her anımsayışımda pişmanlık duyuyorum,
Ve en kötüsü,
Olmam gerektiği halde o gün orda olamadığım,
Ve gelemeyişimin nedenini bir yalanın arkasına sakladığım için,
Sebebini bilmesen de,
Yalana sığındığımı anladın,
Sözlerin bana inanmış gibi yaptı,
Ya gözlerin, bakışların yine kızgındı,
Üzgünüm, doğruyu söyleyemezdim,
Kendim bile olanlara inanamazken,
Özür dilerim
Bana öğrettiğin her şeyi bir kalemde sildiğim için
Bu ikinci yıl sensiz geçen,
Neyi özlüyorum biliyor musun?
Her şeye rağmen yanımda olmanı,
Güvenmeni,
Kollarını omuzlarıma atıp,
Nutuk çekmelerini,
Kısaca senli hayatımı özledim,
Sizi özledimmm