Gecenin karanlığında
Kuytu bir köşede
Dizleri yorgun , yüreği yorgun
Dizlerinin üstüne çökmüş
Sessizce içini çeke çeke bir kadın ağlıyordu ..
Bilmem ki neydi derdi ?
Yoksa yürek mi yaralı?
Usulca yanına sokuldum
Dedim ki, neden ağlıyorsun,
Söyle nedir seni üzen?
Cevap gelmedi…
Belki de duymadı kederinden
Kar beyaz saçlarını okşadım usulca
Usulca kaldırıp başını
Dur! Dercesine baktı gözlerime…
Yılların acımasızlığı
Hayatın vefasızlığı
Omuzlarına binmiş..
Hepsi birden gelmiş üzerine..
Sordum, hepsini sordum
Cevap gelmedi..
Döndüm gidiyordum ki, DUR dedi
Dur gitme…
Hayatta kimsem kalmadı
Bir de sen terk etme…
Dedi ki,
ben neden sevemiyorum kimseyi?
Neden yasaklanmış bana sevmek?
Neden sevince bana acı veriyor bu kahrolası hayat?
Dedim ki yalnız değilsin..
Kaldır başını hele bir etrafına bak…
Usulca doğruldu yerinden..
Nemli gözleriyle etrafa bakındı
Sonra sarıldı boynuma
Bir daha sarıldı …
Bir daha, bir daha…
Son sözleri sağol oldu…
Arkasını dönüp yürüdü sessizce..
Daha adını bile soramadan
Gecenin karanlığında gözden kayboldu..
Bunu Paylaş