KAYIP YÜREKLERRüzgârın acısıdır, savurur saç telini. Kırılır umutları bilemezler halini. Yanar göğsü darlanır, dik tutarken belini. Bilir bir gün olacak o da; töre gelini Helkeler kollarında taşır pınardan suyu. Tipiye yakalanır eşikte kar diz boyu. Özgürlüğü dibinde saklar göstermez kuyu. Yüce Rabbim vermiştir doğuştan sabır huyu. Bitmeyen gecelerde güneşe hasretlik var. Özünü saklar iken gönlünde gizlidir yar. Yediği her tekme de kör talihe intizar. Tenindeki morluğun hesabını sormak zor. Âşıktır kavuşamaz, derindir kalp yarası. Kar yanığı yüzünde durur maltız karası. Yitirir düşlerini mavi siyah arası. Canının bedelini öder başlık parası. Mühürlü dudağıyla yanık türküler yakar. Kaderim buymuş deyip sabır kolyesi takar. Yarım kalır arzular aşkı kalbine çakar. Düşlerini yel alır hayallerini yıkar. Kara gözün üstünde yay gibi durur kaşı. Yaşmağıyla kaparken yanaktan akan yaşı, Gelin olduğu evde zehir olur her aşı. Çekilir kabuğuna kırılır mihenk taşı. Babaları kıyarken taze gül fidanına, Sevgi kurşunlarını aşiret vicdanına, İşlersek okullar da kardeşlerin kanına, Büyüyen kardelenler okur töre canına. |