Sever sanma bir daha sen elveda desen deYüreğime dokunup el değdirsen yanarsın Şakası bile ölüm nasıl veda anarsın Üzüldüğüm odur ki bir çalıya konarsın Sever sanma bir daha sen elveda desende Gözleri büyüledi sözleri vurdu derim Ne pişmanlık duyarım ne beddua ederim Nazlı bir turna gibi salınarak giderim Sever sanma bir daha sen elveda desende Gülünden ilham alan bülbül dalına konar Güneş yaksa toprağı emsalsiz yürek donar Hangi Gönül’e sığar büyüttüğün bu çınar Sever sanma bir daha sen elveda desende Gözden kalbe yol iner aşkta kılavuz yoktur Harbi seven âşığın gözünde yaşı çoktur Şifreyi tanımayan Gönül’e karnım toktur Sever sanma bir daha sen elveda desende Bahaneler ararsan yok olup ta batmaya Bir sözün yeter bana aşk acısı tatmaya Yetmez sanma gücümü kalbim söküp atmaya Sever sanma bir daha sen elveda desende Hazan eser bağrımda bahardı rengin derken Döşümdeki sevdanın öyküsü tez biterken Büyülü gözlerinle yüreğimde sen varken Sever sanma bir daha sen elveda desende Bozok kızı severse çağlayan kıskanç akar Karıncayı incitmez kendi duvarın yıkar Dumanında boğulsa gönül kapısın tıkar Sever sanma bir daha sen elveda desende ALİYE UYANIK /GEBZE 10.01.2012 |
HEceci şairelere ayrı bir hayranlığım var...
Beceremediğimden olsa gerek, gıpta ediyorum...
Sevgimle...