BİR ANLAMAYA ÇALIŞSABir afiyet bir afiyet başlangıcı ortası Yetmeyince öğlen sonu bir mıymıntı duası Astragan kürkleri giymeyince hayalleri bezginlik Bir fark yaratma isteğinde boğuldu sıpası Kendisi çabasızdı fakat yetmiyordu pratiklik yarası “of! “of!” “yeter!” söylemleri de yetmiyordu ağırdı her şey Nefessiz kalışım onda ne merhamet duygusu Kemerleşmiş dudağında sarkıyor ağırca aşağılama kovası Yonca bilmez Arpa tanımaz Güllük gülüstanlık çimenlerde Kokusundan da olsa nane ayırtmaz Huzur bulacağız elbet martavallarına az ara koysa Sevildiğini de bilmez bu pişkin Anlamaz bu çabalar onun için kaynamakta Falanca feşmekân Filanca ağır bir zengin Bizimki için için yanmakta Nasıl da bulamadı böyle bir zengin Bilir mi ki külfeti ağır Her bilinmezden söylenen sözler Bezgindir her muhabbette Kızgındır uzadıkça söz ona göre Ah! Bilse ki sınıfı bu kültürden çokça geri Bir fark etse farklılık yaratacak kendisi Bizleri de edecek mesut Acıları dinecek Hayal etmekle rahatsızlığı Yüreğine sarı bir engin inecek Tansiyonu kalbi rahat Ezberi kırılacak Gözleri açılacak Beni ve yerini fark edecek Çokta mutlu olmazsa uykusu gelecek Haftada bir iki gecede az biraz uyuyacak |