Süpürdüğün İlhamlarım
neden gittin ki
mecbur muydun başkasını sevmeye benden uzaklaşırken, mecbur muydun, başkası neden gittin ki hala konuşuyorsun benimle daha da acı çektirmek için imgelerimi kustum yüzüne yüzüne süpürdüğün ilhamlarım yok oldular, birer birer, intihar keşke gelmeseydin ama iyi ki geldin gelmeseydin, nasıl tanıyacaktım seni? üzülmek bile iyidir acıdan ölmek bile iyidir seni tanımamış olmaktan öykü onu seviyorsun değil mi noktalarımı bile süpürdün işte ne kadar boş yazıyorum halbuki ne kadar güzel yazardım yazamamak seni tanımamak gibi pötikareli beremin kaybolması gibi ben hala Steve adlı kurbağamla uyuyorum geceleri oyuncak ama bir o kadar da insan insan sevmem hayvan da sahte olmasaydın, gitmeseydin, hiç değilse söz vermeseydin ona da verdin mi? ondan gidecek misin benden olduğu kadar? "en sevdiğim kitap" diyeceğim kitabı okuyacağım Sİ’ye ait. baş kahramanı sensin içeriğini henüz bilmiyorum aşktır belki belki bir de başak vardır sana aşıktır aşk bile değildi halbuki birkaç gün için vardın sen, bugün o günlerden biri neden gittin ki? bak ne kötü bir şiir bıraktım senin yüzünden süpürdüğün ilhamlarım yüzünden |