Dünyayı Seninle Boyardım
Ben benden firariyken,
Hani gamdan evvelden, Nazlı, kavruk, külden sen, Kalp naaşımda yokken… Fırçamı sevdana banardım. Dünyayı seninle boyardım. Şaklaban sevmeler satardım günlere, Bilmeden ederlerini. Sevda çöplüğüne kusardım, Hazmı zor kederlerimi. Yüreğimi seninle donatmıştım ya bir kere… Âlem zemheri olsa, ben bahardım. Göğsümle karşılardım Hayatın o zorba çilelerini. Fikrinle parçalardım Feleğin zırh giymiş hilelerini. İşte böyle severken, Boy attı aşkın erken. Aşk ovamda gezerken, Yıktın kalbimin o deli, Dert kıran çeperlerini. Sildin içimin afili, Sana koşan dizelerini. Seninle boyanmıştım ben, Kalbimi soymadan sen. Rengin benden ayrılmazdı, İçimi oymadan sen. |