‎
Kadrolu yalnızlığıma bir yenisi eklendi
Yeni yılın iki ertesinde
Gözlerimden öperken dudaklarını unutmuşsun üzerinde
Belki bir ömür taşıyacağım
Dudaklarının ağır gidişini gözlerimden


Aynı uykuyu ikiye bölüp uyumuştuk sofra bezinin üzerinde
Ben demli çay içerken sen çayını kıtlatarak içerdin
Ben ayrılığın üzerine tezimi yazarken sen kuruntuların derdin
Ben sigaranın kısasını içerken sen en uzun yolu düşler din
Ben yola çıkmayı göze alamazken sen atınla yolu alıverdin


Gözlerimin üzerine gidişini yazarken sen
Kuru kuru ağlardım ben
Kurutulmuş gül yapraklarına su kaçırmadan
Bir aynaya bakmak gibiydi seninle geçen o günler
Kurunun yanında yaşta yandı bir bilinmezlikten


Yola çıkmıştık gönül gözünden
Kadrolu yalnızlık girmişti işe ben ve sen giremezken
Hep derdin sen bu yol nereye gider ustam
Ya sevdanın güzargahın dır yolun ya da sevdandan uzaklar
Ya sevaba gidersin ya da günahını bırakırsın geride kalırken


Kadrolu bir yalnızlık dedim ya
Geride kalırken ben gökten yağan karlar
Gözlerime yağdı gecenin şafağında
Bir sen gittin ben den bir de ben
Geriye ne kaldı diye sorarken
Ellerim bom boş içinden gidişinin rüzgarı geçti


Geriye bir ben kaldım bir ben kadrolu yalnızlığım ve ben
Bir sen masalı geldi geçti gözlerimden

*
birsevdamasalı \ Sevda ŞENKAŞLI