HER YIL DEĞİŞİMİNDE
Gözümden öptüğünde sen
Dünya kendini seyrederdi Benim gözlerimden Öyle umutsuzca seviyordum seni Kötü kaderim bile gıpta ederdi sevgime Mevsimler yalnızlıkların çıkmaz sokağı O yüzden severdim Eylül çıkmazını Ve Haziranda ölmek yok derdim Tıpkı büyük ustalar gibi Hüzün gülümserdi Bahar dallarında yeşeren çiçekler gibi Gecenin ayazı üşürdü yüreklerimizde Yanar dağlar ateşini sevdamızdan alırdı Ve biz her hüzün mevsiminden Mutluluk çiçekleri çalardık Sevdamızda yetiştirmeye Aşka aşıklara sunardık Her yıl değişiminde Bir sevda masalı Sevda ŞENKAŞLI |