Sevgili(yıldız) Kayması
Saçları elvan kokulu;
Turuncu yanaklı sevgilim Beni özlersen… Özlerken Hayalinde sakla beni Bir yaz esintisinde Gece olur, gelirim! Gelmezsem… Fısıltılarımı bekle Hafızası olmayan rüzgârlardan Çık bir geceliğine; Denizlere bak! Hayat balkonunda Mavi giyitlerinle Bir dilek tut, tutarken Yıldızları gücendirme; Yıldız kayması olur Üzülürsün! Ne sen beni gördün Ne de ben seni… Ancak hayalle olur Denizdeki yelkenlinin Yani hayal et, sen deniz Ben dalgaların… Gözlerini açma, bitmesin bu rüya! Bir kumru görürüm Gri renkli, beyaz… Etrafında pervane arılar İçinde sen olmayınca, Boş kalabalık derim! Kalabalık kentleri boş; Boş görürüm kaldırımları Bazen kalem olurum Sen mavi mürekkebim Sonra beraber düşeriz Solgun, yıpranmış Yapraklara şiir… Dizelerin arasındayım Şiirlerde ara beni! Kör olası cümleler Bizi ele verir! Şehirler yanar Biz yanarız… Sönmemiş küllerimizden Biz aşk doğarız; Biz Berfin inadıyla Öğrendiler işte; Kumru gözleriyle… Astılar beni Bir çaputla ağaçlara Oysa ben senden düşüp Ölmek isterdim! Boynumda sicim Bir sandalyedeyim Ve bir cellat: “Vazgeçmezsen… Ölürsün” der. Ben zaten onsuzken Bir ölüyüm… Ölü!... ölmeliyim! Ey cellat, vur tekmeyi Bir ölüm de senden olsun! 2012- HRZM |