KÖYE ÖZLEMKöylerinde, ayri ayri, yasayan insanlar Sehirlerde, semt semt, birbirini arar, Bir arada sohbetleri, hep tat calar Hele gülmeleri, güzel dügünleri, ic acar. Köyünde dertsiz, olan hatirlilar, Sehirde kimsesiz, Ali`leri sorar. Ne günler, belli olur, ne aylar Herkes bir arada, türküler caglar. Sabahin seher vakti, köylerin güzelligi, Öten; horozun, mohlayan, inegin sesi, Unutulmaz peyniri, tandir ekmegi Biliyorum kardesim, cok sey söylemeli. Özlemedim köyümü, hic diyen varmi ? Dagi yaylasi, dardi, diyen varmi ? Ne hikmetse, köyüm, deyince aglamayan ! Bunca özlemler, hasretlik, insana revami ? insanin, ilk dogdugu yer, unutulmaz icindeyken degeri, kiymeti bilinmez, Ayriliklar icinde, gecen yillar... Her deminde, insan olani yakar... 22/07/2008 Ören VAHAP CEViK. |