...ÖZLEM GİYSİLİ HÜZÜN...Tam da sarılmışken unutmanın tebessümlü haline Sayfayı bembeyaz yapacakken tam Kıyılarıma güneş vurmuş Sıcaklıkla hayallerim kendinden geçmiş Yarasalarım yerini martılara terk etmişken Nerden geldi yine özlem giyinmiş hüzün gözlerimin beyazına Nasıl da boyadı etrafı kızıla Dayanılmazlık küçülttükçe içimin seslerini Dayanmaya çalışmak bir o kadar devleşti Naraların en isyan hali dolandı ufuklarıma Zor ötesi dedirtti unutmaya çalışmak Başaramamanın ezikliğine kurban edildi kahkaha Nerden geldi bu özlem giysili Acımadan gözlerimin beyazına Nasıl da boyadı etrafı kızıla Gülümsemeye aşık olunur mu hiç Kavuşulmadıkça büyüdü mü aşk Büyüdükçe yaktımı göğü Yandıkça gök kavruldu mu yeşilim Tüm mevsimlerim sattı mı ruhlarını hazana Hazan acımasızlığı kırdı mı dallarımı Kupru bir çalı mı şimdi çaresizlik Dikenleşmiş batıyor her yanıma Nerden geldi yine özlem giysili hüzün ellerime Değdiği her yere kan sıçratır da Nasıl da boyar etrafı kızıla Uçurum ayazına tutulmuşken savruluşlarım Tutunacak bir tek ümidim kalmadı mı Kalmayışlara inat mı arzular Tam da unutmuşken gidişlerin izlerini Yine neden giyindi hüzün özlemliği Kar beyazına tuzlar ekleyip eritti mi Soyunurken gözümün beyazı karanlığa Nasıl da boyadı etrafı kızıla... ASLI DEMİREL... |
Sayfayı bembeyaz yapacakken tam
..................sanırım haytımız boyunca o sayfayı tertemiz tutamayacağız kolay olmayacak yaşadıkça
sevgiler.....başarılarınızın devamı dileğiyle