Eskilerden KalanlarHepsi aynıdır aslında elimizde kalanların, eskilerden bilirler, Bir aradaydı onlar, zamanla ayrıldılar ve sonra da birleştiler, Belki de oyun oynuyorlar, bilmediğimiz bir dünyadan gelmiş, Buralarda dolaşmakla aynılaşmış, belki de hiç değişmemiş... Burada bir virüs var, önceden yazdıklarımı silmeye çalışıyor, Nedenini anlamıyorum, hayat bazen böyle gıcıklıklar yapıyor, Tanımaya çalıştığımda da saklanıyor benden, huyu böyle olmalı, O kendi halinde ben kendi halimde yaşasak olurdu, bu olmamalı... Yukarıdaki çocuk da erken uyanmış, patırtı yapmaya gücü de var, Annesi de bağırıyor, onlardan beklenir, her türlü gıcıklık onda var, Bir zamanlar bana da ’Gıcıksın!’ denmişti, kelimeye aşinayım ama, Dönüp dolaşıp değişime uğruyor, tanıyamıyorum karşıma çıkınca... Dışarıda güneşli bir hava var ama çıkıp dolaşmak istemiyorum bugün, Gerçi her günüm birbirine benzedi, yine aynı pozisyondaydım ben dün, Değişen olmayınca can sıkıntısını da tanıyamıyor bünye, bir garip duygu, Hayat böyle bir arenada at koşturmaktır, başlangıcı nasılsa öyledir sonu... |