YALNIZLIK
Kalabalıkların sahtelikleri kaplarken bedenimi
Sana geldim, uyan ey yalnızlık hürriyeti Dışarıda donuk yüzler, insanlar hep mutsuz Şu koca dünyada bir ben miyim huzursuz Nerede eski arkadaşlarım, gittiler birer birer Savrulurlar kuru yaprak gibi, sağa sola sürüklenirler Kalmadı bana hiç ne eş ne de yoldaş Dört duvar oldu bana garip bir arkadaş Paylaşır benimle gece gündüz sırrını Belki diner diye düşünür artan yalnızlığımı Bazen kulak veririm o esrarengiz sesine Sesi sesime karışır, nefesi de nefesime Varsın kimse olmasın, istemem artık eş dost Sen yetersin bana, gerisi eskimiş bir post... 16.06.2011 |