ant içmiştik
ant içmiştik geçmişde
acı tatlı günlere düştük hayat yolunda tutunduk biz ellere kırıldık küstürdük kalbi yüz bin kere tovbede yaşarken gömdük aşkı mezar ettik kalplere ne olurdu sanki Hic incitmeseydin beni kazanırdık belkide aşkda saygıyı ile sevgiyi lutuf edip gösterseydin inancınla mevkini yenilmezdik bu gün biz Ayrılıklar aramizda olmasa mutlumusun simdi sen benden ayrı uzaklarda kayıp gittim ellerinden koydun beni kara toprağa şimdi sende doy ihtirasla o ateşli kacamaklara oysa ölen yanliz bendim Olmadi hayatda hic birsey umrunda dilencimi sandın sen benim onurlu dik duran kalbimi misafir geldim usulca tıkıldadım kalbini açmadın iste yürek kapısını anlamadın hic halimi paraladın öldürdünya sende sürün benim gibi aşk haini Ben saf ve temiz masum inanmıştım bir zamanlar hayat sürüvenine Nasilda kapılmıştım senin roman olan aşk hikayene son sayfayı sen okumuştun benim aglayan kaderime gönül sana son noktayı koydu , Anlamadın mı...? şiir ceylan yılmaz |