sevdim
Bir gün apansız çıka geldin
çaldın şu gönlümü öldürüverdin ummadığım anda aşk okunu saplayıverdin gelişin de gidişin gibi birden bire ani oldu yakıp kül ettin beni neden sevmeyi bilmedin imansız sen bağlamadın mı aşk düğümünü kördüğüm oldu gönül çözülmüyor seni seven bu kalbim başka aşk-ı tanımıyor gücüm yetmez hayata kaderin ağında kurtulamıyor düşe kalka yürüsem emeklerim boşa çıkıyor azıcık aşım vardı gaygısız başım vardı yalan olan dünyada gördüğüm her şey rüyaydı şimdi ne geçti eline bir pirayeli aşk kaldı yarım kalan sevdanın yıkılan hayallerinden başka neyi kaldı unuttuğun yerde beni ateşler sardı bıraktığın yerde beni eller aldı beni yaktığın senin hiç yetmedi yeter artık çalıda ki ateşte o eski köz mü kaldı söylesene ne zaman sönecek bu ateş söylesene köz olan bu kalp de kül mü kaldı düşündükçe ben beni bitiriyorum içimde kavruldum bu aşka gönül verince seni seven o kadın yok artık bu hayatın içinde öldü diyorum öldü bu kalp senin için kurban edilince küllerimi savurdu bu hayat kahbe kaderle birleşince ceylan yılmaz |
Anladımki
Bir gün geldin ummadıgım anda hayatıma
geldin ama ne senin için nede benim için iyi oldu bu
sen bagladın bu gariban kalbi kendine ve gittin
ama unttun kalbi bırakmayı ve sürükledin beni
ne zaman duracaksın diye düşündüm ama
anladımki sen durdugunda kalbiminde duracagını....