Ve çevirdi yüzünü güneşeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiirimi yillardan beri suçsuz olarak özgürlüğünden mahrum edildiğine inandığım, kendisini daha hiç görmediğim değerli arkadaşım Mustafa Balbay’a en yakın zamanda hür bir insan olarak aramızda olabilmesi dileğimle armağan ediyorum.
Saygılarımla
Asırlık bir Çınar ağacının gölgesindeydi
ve bekliyordu Mustafa... Güneş en tepede dolaşırken bir kartal misali, gözleri ağacın gökyüzünü kucaklayan dallarındaydı şimdi... nasıl güçlüydüler, yapraklarıyla bir bütün, yelesinde rüzgar gibi yağız bir atın, kenetlenmişlerdi ebede dolu dizgin. Zamanın kalıntıları , gövdesindeki yaralarını gördü Çınar ağacının. hapisliği geldi aklına , katıksız, O, dipsiz hücrede,tek başına, dudağında bir hasret türküsü... ve çevirdi yüzünü güneşe Mustafa Düşünceye, Fikre zincir vurulamaz, Aydınlık karanlığa tutsak olamazdı... Esaretti bunun adı ve bitecekti elbet bir gün, Asırlık bir Çınar ağacının gölgesinde, yapılacaktı özgürlüğe düğün... ya dün, yada bugün !! 30.12.2011 / Lüneburg Ahmet Büyükyilmaz |