Tas
perdeler acik kalsin birak
saclarin gibi savrulsun her yerde rüzgar öpsün tenini sana bakayim bikmadan usanmadan, nerden gelip nereye gideceksin kim bilir sen uyurken kötü seyler gececek aklimdan kirpiklerinin titreyisine bakarken nicin bir heykel degilsin diye düsünecegim böyle güzelligin tas olmali... tas olup yüzyillarca durmali... Ersoy Cav 2010 Mart |