Kayıp Düşlerne kadar yorgunum ne kadar geçti zaman pencere önü sevişmeler hiç dokunmadım sana ey vareden nereye baksam boşluk senden sonrası nereye dokunsam yok ne yok olmuyor boşlukta sevdiğim dokun karanlığa dokun ellerinle ordayım bil düşmeyeceğim boşlukta ah onmayan yaram düğümlendim boğazıma susmak için bilinirliğimi hiç gitmedim burdaydım aldırış etmedim anlamsızlığıma bilirsin boşlukta söylenen her söz sahibini bulacak |