DÜŞÜRÜP SONBAHARI
Düşürüp sonbaharı alnındaki çizgiye,
Yalnızlık limanına demir atma ne olur. Senin kutsal varlığın yaradandan hediye, Kalbe giden yolları, gel kapatma ne olur. Kara kışa aldırma,sen de gül bahar gibi, Enginlere yelken aç sevdalı bir yâr gibi, Handeleri gül kokan pembe bir diyar gibi, Yalancı baharlarla, gel aldatma ne olur. Sen gidersen gönlüme, her mevsimde kar yağar, Sînemin köşesinden güneşim nasıl doğar? Bu kadar acı, hasret bir kalbe nasıl sığar? Şu çileli günleri, gel uzatma ne olur. Bu can mahkûm mu olsun sahranın çöllerine? Gönül yorgun mu düşsün sevda sahillerine? Beni öksüz bırakma kaderin ellerine, Uzayan gölgeleri bana satma ne olur. |