Yorgun Ruh
Tutsak edilmiş kalp,
Sevmemeye mahkum edilmiş, İçler acısı, Ve zavallı. Sessiz sakin sokaklar, Doğmayan bir güneş, Amaçsızca esen rüzgar, Aklımda da sen. Herşey nafile, Amaçsızca geçen günler, Uğultuyla esen rüzgar, Ve belki de "sen" Ruhum yoruldu artık , Uzun ve derin boşluklar var belki de hayatımda, Boşluklarda kalan hatırlar da var bir o kadar, Ne fark eder ki ? Artık acımıyor canım Yoruldu artık ruhum Tepki göstermek için bile , Kalmadı belki de umudum ... |