Yoksun Kaldım Ben
Kalbime vurulan hançerin,
Hiç geçmedi ki yarası, Nefes almamı engeller gibi, Hep oradaydı. Mavi gökyüzünün içime doldurduğu hava, Yetmedi ki hiç, Genzime dolan hava, Arınamadı acıdan. Yağmurdan sonra , Islak toprağa bastığımda bile, Hissetemedim ben mutluluğu, Yoksun kaldım galiba ben mutlluktan. Hiç oluşamadı galiba, Yüzümde tebessüm, Emin adımlar, Yoksun kaldım ben... |