ÖZLEMİN YAKIYOR YOKLUĞUNDA
Ahu gözlüm!
Maral bakışlım,canım benim Yine sensizliğin bir gününe daha açtım gözlerimi Hüzünlü sabahlardayım şimdi Her yer ıssız,her yer yoksun senden odalarım karanlık sen yokken Gecelerim karanlık. Biliyormusun sevgilim, Sanki hiç güneş doğmayacakmış gibi Sabah olmayacakmış gibi Senin gözlerin olmadan Yüreğim sus pus olmuş Yüreğim çaresiz O ela gözlerim hep buruk bakıyor sensiz Ağlıyorum bendeki sensizliğine Yaşam hiç çekilmiyor bal gözlüm.. Sensiz…….. Sabahlar şafaklara vermiyor kendini Sensiz mevsimler,sensiz aylar Ve tükenmek bilmiyor ki haftalar Günlerim zaten belli belirsiz Senden geriye hasretler kalıyor bana Senden özlemler çoğalmakta yüreğimde Bir türlü bitmeyen yol gibi sensiz günlerim Hep uzun,hep karanlık Hep çalı,çakıl... Hep diken dolu sanki Bu gün,bu sabaha yine Sensizliğe uyandım irkilerek Bir boşluk var içimde Acılar yakıyor,kavuruyor bedenimi Yüreğimde fırtınalar kopuyor inan İnan birtanem,inan sevgilim İnan sen yoksun diye. V. A. Çamlıgil 28/12/2011 |