Durup baktınız
Kocaman yüreğimi açtım, bahçesini size
Durup baktınız öylece, hep birlikte Sizler sahraya çevirirken, hayret ettim sizlere donuk bir güneşin dünyaya baktığı gibi Ne siz bir şey anladınız… nede ben bir şey buldum sizlerde Bulduğum en yakın dost, beyaz bir kağıttı Her satıra dökülen sözcükler, göz yaşımdı Sahraya çevirdiğiniz bahçeye damladı En sadık aşk, okuduğum romanlarda kaldı Sizler durup bakarken, bende kapılar kapandı Güzel şeyler olsun diye, neler yapmadım Mutluluğu sizler getireceksiniz sandım Belki yarın diye, hep yüzünüze baktım Sizler kanatırken bile, bu yürek bulutlarda uçtu Kandım, meğer en güzel yüz ağlayan çocuktu Mehmet Zeki Aksoy |